In juli 2015 werd onze vriendin en kameraad gearresteerd tijdens een paspoortcontrole aan de Grieks-Bulgaarse grens. Het Europese arrestatiebevel tegen haar was op 24 juni 2015 uitgevaardigd door het Openbaar Ministerie in Aken, Duitsland. In Duitsland werd ze in voorarrest (Untersuchungshaft) opgesloten in Keulen, vanwege veronderstelde deelname aan een gewapende bankoverval die twee jaar eerder plaatshad (2013). Op 2 december 2015, na maanden van onderzoek, werd zij door het OM formeel aangeklaagd voor de bankoverval, gijzelname en wapenbezit. Op 16 december beval de rechtbank de vrijlating van onze kameraad en de opheffing van alle aanklachten, omdat het “bewijs” dat maanden van onderzoek geproduceerd had niet voldoende was om haar voor de rechter te slepen.
Toen we de bovenstaande verklaring schreven (1) omtrent de opsluiting en vrijlating van onze vriendin hoopten we dat het de laatste zou zijn. Helaas was de Duitse smeris het hier niet mee eens, en besloot ze bezwaar in te dienen tegen de beslissing haar vrij te laten. Dit resulteerde in, na eerst afgewezen te zijn door de rechtbank, het besluit van de Hoge Raad om de zaak te heropenen. Concreet betekent dit dat, na bijna zes maanden te hebben vastgezeten in voorarrest, onze vriendin en kameraad nu buiten haar proces aan het afwachten is. Het is nog onduidelijk wanneer de zaak zal voorkomen. Ondanks verscheidene wanhopige pogingen van het OM om ook een nieuw arrestatiebevel te verkrijgen – momenteel zijn we in afwachting van de beslissing van de Hoge Raad omtrent een zoveelste bezwaar – is ze nu buiten bij ons.
Op woensdag 14 april beval hetzelfde OM echter een reeks huiszoekingen in Barcelona, die resulteerde in de arrestatie van een andere kameraad; zij wordt beschuldigd van deelname aan een bankoverval die plaatshad in Aken in 2014. Het is duidelijk dat de Duitse en Spaanse autoriteiten besloten hebben hun krachten te bundelen in het voortdurende project van repressie tegen anarchisten op het Europese terrein, ondersteund door de immer gehoorzame honden van de media.
Zoals verwacht wrijven de media zich in hun handen, en verweven ze “gewone misdaden” met anarchisten. Dit komt niet als een verrassing, en al helemaal niet in een tijd die meer en meer gekenmerkt wordt door repressief handelen tegen alles wat subversief is. Wij denken echter dat het belangrijk is het onderscheid tussen “gewone” en “politieke” misdaden aan de smeris, de aanklagers, en de journalisten over te laten. Het is niet nodig de autoriteiten categorieën aan te reiken die ze maar wat graag accepteren. Zoals gezegd in de verklaring die gepubliceerd is door kameraden van de gearresteerde persoon in Barcelona, is de onteigening van banken “een ethisch juiste en politiek legitieme daad, een methode van strijd die deel uitmaakt van de geschiedenis van iedere revolutionaire beweging.” (2) Of de beschuldigde individuen deel hebben genomen aan de overvallen of niet is voor ons niet van belang. Wat belangrijk is is dat we onze solidariteit uiten met degenen die vervolgd worden door de autoriteiten.
Terwijl de knechten van de Staat hun veronderstellingen en beschuldigingen de wereld in spuien met een hoop bombarie, moeten we onze eigen perspectieven en ideeën niet vergeten. Dit zijn geen tijden voor speculatie, noch over de “motieven” van de overvallen, noch over de veronderstelde schuld of onschuld van de gearresteerden. Eerder dan een moment voor vragen, zou dit een moment van antwoorden moeten zijn – duidelijke antwoorden gericht aan diegenen die ons onderdrukken. Zoals eerder gezegd, “als je aan eén van ons komt, kom je aan ons allemaal”. Meer dan wat dan ook is dit een tijd voor solidariteit, in al haar mogelijke vormen.
Onmiddelijke vrijheid voor de opgesloten kameraad
Tot alle gevangenissen en de banken die ze nodig hebben vernietigd zijn
Amsterdam, 19th April 2016